Δεῖτε
τί ἐνθουσιώδη, προεπαναστατικὰ θούρια ἔγραφαν οἱ Φραγκοκρατούμενοι
Ἑπτανήσιοι ἐπηρεασμένοι ἀπὸ τὸν Διαφωτισμό, πόση ψυχὴ ΕΛΛΗΝΙΚΗ (καὶ
ὄχι ρωμέϊκη) ἐφώλιαζε μέσα τους. Καὶ
στὸ κάτω-κάτω τί τοὺς ἐνδιέφερε γιὰ
τὸν Τοῦρκο, ποὺ ἦταν μακριά; Προσέξτε
καὶ τὴν θαυμάσια μουσική. Τί θεία τέχνη
μεγαλόπρεπη ἄνθιζε μακριὰ ἀπὸ τὸν πιὸ καταραμένο καὶ ἄξεστο κατακτητή ! Τί ἁρμονία
Ἀπολλώνια ! Τί στερήθηκε ὁ Ἑλληνισμὸς
καὶ πόση ἀσχήμια, πόση μιζέρια τοῦ
ἐπλημμύρισε τὴν ψυχὴ ἡ συναναστροφὴ
μὲ τὸν Ὀθωμανό ! Ὁ Ἑπτανήσιος δὲν
ἔγραφε μοιρολόγια καὶ ἀμανέδες, ἔγραφε
θούρια ἐμψυχωτικὰ σὰν τὸν Τυρταῖο !
Μ.Χ
Ἔφθασε
ἡ λαμπρὰ στιγμὴ
γιὰ
νὰ φανῇ ἡ ἀνδρεία,
ἡ
Πίστις καὶ ἡ φιλία
ἀπὸ
ἑλληνικὲς καρδιές.
Ἂς
πᾶμε, νέοι, ἂς πᾶμε
καὶ
ἡ σάλπιγγα μᾶς κράζει,
καὶ
ἡ σάλπιγξ μᾶς προστάζει:
Ἐμπρός,
παιδιά !
Πάρα
πολὺ ἀφήσαμε
τὸν
Τοῦρκο στὴν Πατρίδα,
ἂς
λάβουμε φροντίδα
ὁ
Τοῦρκος νὰ διωχθῇ.
Ἡ
Ἁγια-Σοφιὰ θ᾿ ἀνοίξῃ,
ἱερεὺς
θὰ λειτουργήσῃ,
θὰ
λάμψῃ ὁ Ἑλληνισμός !
ἡ παρτιτούρα τῆς ἀρέκιας ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Γιάννη Βίτσου «ζακυνθινὰ πεντέγραμμα», Οἱ φίλοι τοῦ Μουσείου Δ. Σολωμοῦ καὶ ἐπιφανῶν Ζακυνθίων». Ἀθήνα 1992.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου