Ο ΥΜΝΟΣ ΣΤΟΝ ΜΑΡΚΟ ΜΠΟΤΣΑΡΗ ΤΗΣ JOHANNA KINKEL

Ὁ Μάρκος Μπότσαρης ὑπῆρξε -ὄχι ἄδικα- ὁ πιὸ διάσημος ἥρωας τοῦ 1821 παγκοσμίως. Ἐνέπνευσε πολλοὺς Ἕλληνες ἀλλὰ καὶ ξένους καλλιτέχνες (ποιητές, δραματουργούς, ζωγράφους, γλύπτες, μουσουργούς). Στὸ Παρίσι μάλιστα ὑπάρχει σταθμὸς τοῦ μετρὸ μὲ τὸ ὄνομά του (Botzaris).

Ἡ Γερμανίδα συνθέτρια καὶ συγγραφέας Johanna Kinkel (Matthieux ἀπὸ τὸν πρῶτο της γάμο, 1810-1858) συνέθεσε γιὰ τὸν Μπότσαρη ἕναν ὕμνο («Hymne auf den Tob des Marco Botzaris»), μὲ συνοδεία πιάνου ἢ κιθάρας σὲ ἑλληνικοὺς καὶ γερμανικοὺς στίχους. Οἱ γερμανικοὶ στίχοι (Männer von Hellas, klagt um den Heroen Botzaris…) γράφτηκαν από τὸν δεύτερο σύζυγό της, ποιητή Gottfried Kinkel. Οἱ ἑλληνικοὶ στίχοι φέρονται ὡς δημοτικοί, μολονότι ἀνήκουν στὸν Παναγιώτη Τσοπανᾶκο*. Τὴν παρτιτούρα τοῦ τραγουδιοῦ, ποὺ ἐκδόθηκε τὸ 1845 στὴν Κολωνία, τὴν ἐντόπισα στὴν περίφημη Βιβλιοθήκη τοῦ Μονάχου (https://www.bsb-muenchen.de/en/).

Οἱ ἑλληνικοὶ στίχοι ἔχουν ὡς ἐξῆς:

1.

Ἕλληνες, κλαύσωμεν ἄνδρα γενναῖον,

τὸν Μάρκον Βότζαρην, ἥρωα νέον·

οὗτος ἀπέθανεν

ὑπὲρ ἡμῶν.

2.

Τοῦτον τὸν ἥρωα ἂς μιμηθῶμεν,

ἂν τὴν ἐλευθερίαν μας ὄντως ποθῶμεν

καὶ τέλει θραύσομεν

ἐχθροὺς ἡμῶν.

3.

Τούρκοι σκληρότατοι, ἂν κ’ ἐφονεύθη

ὁ Μάρκος Βότζαρης, δὲν λιγοστεύθη

ἡ ἐναντίον σας

Ἑλλήνων ὁρμή.

4.

Ἥρωα Βότζαρη, ἤπείρου θαῦμα,

’ς ὅλους τοὺς Ἕλληνας ἄφησες τραῦμα,

σῶμα σου ’χάσαμεν

κοὐκ ἀρετάς.

5.

Ὕπαγ’, ἀθάνατε, ’ς τὰς οὐρανίους

σκηνὰς τοῦ πλάστου μας τὰς αἰωνίους,

καὶ δέου πάντοτε

ὑπὲρ ἡμῶν.

Ἡ τελευταία στροφὴ εἶναι μιὰ συγκινητικὴ ἱκεσία πρὸς τὸν «ἐθνομάρτυρα» Μάρκο Μπότσαρη, τώρα ποὺ βρίσκεται στὸν οὐρανό, νὰ μεσιτέψει στὸν Θεὸ ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας.

----------
* Παναγιώτου Τσοπανάκου Δημητσανίτου «ΑΣΜΑΤΑ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΡΙΑ», 1838

Γιοχάννα Κίνκελ



Η ΠΑΡΤΙΤΟΥΡΑ 

Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΟΥ 

(τὴν ἀκοῦτε)

Μ. Χ.

Τάκης Παπατζώνης «Ἐθνεγερσία»

Η ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΑ 

τοῦ Τάκη Παπατζώνη (1895-1976)

Δὲν πρόκειται γιὰ τὴ Δόξα,
αὐτὴ ὁπωσδήποτε ἔχει καταμερισθῆ·
δὲν πρόκειται οὔτε γιὰ τὴ Μέρα,
γιατὶ συχνὰ κι’ αὐτὴ ἀμφισβητεῖται·
δὲν πρόκειται γιὰ τὸν τόπο,
γιατὶ πολλοὶ τόποι ἐρίζουσιν.
Ἀλλὰ ἀκέραιο μένει κι’ ἀδιαίρετο
τὸ μέγα Μυστήριο τῶν ἑνωμένων ἀνθρώπων
κ’ ἡ πρόοδό τους μὲ ζῆλο πανηγυριοῦ
γιὰ τὸ Μαρτύριο τὸ θελημένο τοῦ πληρώματος.
Ὀργώθηκε ἡ Πατρίδα γιὰ τὴ λύτρωσή της
καὶ σπάρθηκε ἀπὸ Ἄγγελο ἐπιτήδειο.
Θολὲς ἦταν οἱ μέρες, βροχερές,
γιατὶ ἡ λαμπράδα ἔφεγγε κρυμμένη·
ἦταν ἡ ὥρα δειλινοῦ κι’ ἀποσπερὶς
ψάλθηκαν οἱ οὐράνιοι παιᾶνες·
ὅσο κι’ ἂν ἔδειχνε ὁ χειμῶνας
πὼς δὲ θὰ φύγει ἀπ’ ὅπου εὑρέθη,
μεγάλη κίνηση εἶχε ὁ οὐρανὸς
καὶ τὰ φτερὰ τὰ ἐαρινὰ πολὺ δουλέψαν·
ὁ ἄπιστος κι’ ὁ ἄγριος δὲν εἶχαν θέση
σὲ μιὰν Ἑλλάδα ποὺ ἀφιερώθηκε στὸ Θεό της,
ἦρθε στιγμὴ ποὺ ὁμοιώθηκε μὲ Παναγία
κι’ εἶπεν : Ἰδού, ἡ δούλη κι’ ἐγώ, τοῦ Κυρίου.
Κοινολογεῖτο ἀπὸ παντοῦ ὁ θεῖος λόγος,
στὰ φανερά: Ἐγγὺς τὸ Πάσχα, ἑτοιμασθῆτε.
Κι’ ἦρθε τὸ Πάσχα, ἀφοῦ τοῦ προηγήθη
ὁ Μυστικὸς ὁ Δεῖπνος τοῦ Μεσολογγιοῦ.

(Νέα Ἑστία τ. 642)

Ὁ χῶρος ὅπου πραγματοποιήθηκε ἡ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΒΟΣΤΙΤΣΑΣ

Δημοσιεύω μία πρόσφατη μελέτη μου ἀναφορικὰ μὲ τὸν χῶρο ὅπου πραγματοποιήθηκε ἡ Μυστικὴ Συνέλευση τῆς Βοστίτσας (Αἰγίου) (26-30 Ἰανουαρίου 1821), ποὺ δρομολόγησε τὴν ἔκρηξη τῆς Ἐπαναστάσεως. Τὸ θέμα ἔχει τοπικὸ -κυρίως- ἐνδιαφέρον.  

Πατῶντας πάνω στὸν ἀκόλουθο σύνδεσμο μπορεῖτε νὰ διαβάσετε τὸ κείμενό μου σὲ μορφὴ pdf : https://drive.google.com/file/d/0BwF2Vsj2XbQ0V096d3pHVmVIUW8/view?usp=sharing